Dzioby i pazury. I ostry kil, kwiatuszku

Lubicie komediową fantasy? Ja bardzo. To opowiadanie zapoczątkowało całą
serię powieści, dokładnie trzy. Ale jest niezależne. Opowiada o magu,
jakim nigdy nie chciałbym zostać. To znaczy, chciałbym umieć zaczarować
pogodę, mieć na żądanie deszcz albo słońce. Ale kiedy sobie pomyślę, że
mógłbym zamiast ożywczego deszczyku ściągnąć śnieżycę i -20 stopni, to
już wolę nie być magiem i zaufać w kwestii pogody Najwyższemu. W razie
czego będzie na Niego.